- πραΰς, πραεῖα, πραΰ
- + A 1-0-4-10-1=16 Nm 12,3; Is 26,6; Jl 4,11; Zph 3,12; Zech 9,9mild, gentle, humble, meek (of pers. mostly in relig. context) Nm 12,3; modest, unassuming (of eschatological king saviour) Zech 9,9; soft, gentle, quiet (of sound) DnLXX 4,19*Jl 4,11 πραΰς meek-⋄נוח for MT הנחת ⋄נחת bring downCf. DORIVAL 1994 80.301; HATCH 1889, 73-77; HEATER 1982 118 (Jb 36,15); SPICQ 1982 570-582 (esp.576-578); →NIDNTT; TWNT
Lust (λαγνεία). 2014.